πάντα! Είδα όλα αυτά τα λουλούδια που τόσο αγαπούσες…
Κάθε φορά που βλέπω λουλούδια σε θυμάμαι, θυμάμαι το πόσο τα αγαπούσες
Με τι φροντίδα τα περιποιόσουν και τους μιλούσες! Ήταν όλα στην σειρά στο μικρό σου μπαλκονάκι μπροστά από την πόρτα του σπιτιού σου! Όλα γεμάτα ζωή μυρωδιές και χρώματα!
Υπήρχαν από όλα τα λουλούδια από μεσημεράκια μέχρι αγιόκλημα αλλά το πιο όμορφο για μένα με την πιο ωραία μυρωδιά ήταν η γαρδένια!
Η γαρδένια στεκόταν σε μια γωνιά πλούσια και καμαρωτή! Θυμάμαι την πρώτη φορά που με μάγεψε και ήθελα να πάω να την μυρίσω και από κοντά!
Εσύ την προστάτεψες μου είπες πως δεν κάνει να την αγγίξω γιατί είναι ευαίσθητη!
Και πράγματι ήταν! Με πήρες από το χέρι και μου έδωσες ένα από τα άνθη της που μόλις είχε πέσει μύριζε πολύ έντονα ακόμα! Και μου είπες την ιστορία της! Σε παρακολούθησα με προσοχή πάντα με μάγευαν τα λόγια σου…
Είχε παζάρι, μου είπες, και ένας έμπορος φεύγοντας μπροστά από το σπίτι όπου πωλούσε τα φυτά του άφησε ένα γλαστράκι με ένα φυτό πολύ μικρό σαν άρρωστο!
Εσύ το πήρες και το φρόντισες με την ίδια αγάπη που φρόντιζες τα υπόλοιπα, με την ίδια αγάπη που φρόντιζες και εμάς… Έτσι αυτό το άρρωστο φυτό έγινε με τον καιρό μια πολύ πλούσια και ψηλή γαρδένια σαν να ανταπέδιδε την αγάπη σου!
Κάθε φορά που θα μυρίσω γαρδένια είναι σαν να κυλάει ο χρόνος πίσω και ξαφνικά βρισκόμαστε στο μπαλκονάκι εσύ να φροντίζεις τα λουλούδια και εγώ μικρός με ένα άνθος στο χέρι να καμαρώνω την γαρδένια!
Ελπίζω να ξέρεις πόσο μου έχεις λείψει γιαγιά δεν σταματώ να σε αγαπάω… εγώ το ζουμπούλι σου…
Αχ.. Μου ήρθαν πολλά συναισθήματα μόλις διάβασα το κειμενάκι σου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι άσχημο να φεύγουν άνθρωποι που αγαπάς.
Να θυμάσαι όμως, οτι οι αγαπημένοι μας πεθαίνουν μόνο όταν τους ξεχνάμε!
Συμφωνώ απόλυτα με το τελευταίο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η γυναίκα ήταν ο λόγος που αγάπησα τόσο τα λουλούδια όπως είδες και στο σχόλιο που σου άφησα!
τι γλυκος που εισαι
ΑπάντησηΔιαγραφήεχω λατρεια στην γιαγια μου
ν αξερεις
Και εγώ ακόμα έχω! Ηταν ένας φανταστικός άνθρωπος δεν μπορώ να περιγράψω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΙΣ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΜΑΣ.ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΘΛΙΒΕΡΟ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΝ.ΕΓΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΩ.Η ΓΙΑΓΙΑ ΣΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ.ΦΤΑΝΕΙ ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΓΕΜΙΣΕΙ ΜΝΗΜΕΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤυχερή η γιαγιά που την αγάπησες τόσο!
ΑπάντησηΔιαγραφήSPOYTZAKO φιλε μου ουτε εγω μπορουσα να το σκεφτω ποτε μου και μου ηταν απιστευτα δυσκολο να συμβιβαστω με την ιδεα
ΑπάντησηΔιαγραφήmamma δεν μπορουσες να μην την αγαπησεις! Ηταν γενικά αξιολάτρευτος και σοφος ανθρωπος! Ισως καποια στιγμή να γράψω κι άλλα (είναι τοσα πολλά βλεπεις...) Και μιας που σε πετυχα έχω πολύ καιρο να δω ανάρτηση του Τρομερού και μου λειψε!
κατι παρόμοιο που σκέφθηκα και με τα λόγια μιλούσαν στη μαμα σου. Εχουμε την ταση παντα οταν καποιος περιγραφει τη δικη του σχεση να βρισκουμε την αντιστοιχη να την συγκρινουμε και να χαμογελαμε ή να συννεφιαζουμε. Οχι δεν ειχα τετοια γιαγια, ομως εσυ θα πρεπει να εισαι πολυ γεματος και απο τις δυο αυτες γυναικειες παρουσιες στη ζωη σου. Τυχερε μουσικουλη........
ΑπάντησηΔιαγραφή