Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Τρεις!

Είναι τρεις! Όχι κι ο κούκος ρε, είναι τρεις το χάραμα εννοώ!

Κούκος δε φάνηκε, κάτι λυσσασμένα γατιά από έξω ακούστηκαν μόνο καθώς οργίαζαν την κρύα αυτή νύχτα του Μαρτιού! Τώρα με τέτοιο κρύο και βροχή πως την βρίσκουν δε ξέρω αλλά άμα αυτά την βρίσκουν εμένα μου περισσεύει!

Τέλος πάντων έφερνα σβούρες στο κρεβάτι μου απο νωρίς γιατί πρέπει να κατέβω και τει αύριο να δηλώσω πτυχιακή αλλά που να έρθει ο ευλογημένος ο ύπνος!! Άκουσα και τα γατιά να οργιάζουν και τσίτωσα για τα καλά(μην ακούσω οτι ζήλεψα γιατί....μπορεί κιόλας άσε με :p ) Και λέω δε κοιμάσαι που δε κοιμάσαι (εκ του δε γαμάς) δε πας να γράψεις εκείνη την ανάρτηση που είχες στο μυαλό σου;

Σηκώθηκα λοιπόν διάβασα μερικά μπλογκ και....αποφάσισα να μην την κάνω την ανάρτηση γιατί ειναι μεγάλο το θέμα και θα νευριάσω κιόλας και μετά δεν υπάρχει περίπτωση να κοιμηθώ ούτε με το να βαράω το κεφάλι μου στο τοίχο!

Οπότε σας την έσκασα δεν έχει κάτι το αστείο εδώ από αυτά τα τυχερά που μου συμβαίνουν συνήθως, απλά είπα να κάνω κατάχρηση του χώρου μου!

Μη με νευριάζεις τώρα! Δεν είχα κάτι αστείο να γράψω! Η μάλλον είχα αλλά δεν ήθελα τώρα!

Δικό μου είναι ο,τι θέλω γράφω ορίστε μας!

Άντε μπράβο...και φιλιά στα μούτρα άιντε!

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

Θέλει η αγάμητη να κρυφτεί...No.2

Παρασκήνιο: Κόκκινο χαλί, δυνατά φώτα και ρυθμικός ήχος τυμπάνου

Το πιστεύεις; Οχι πες μου αν το πιστεύεις; Πίστεψε το κάνω ανάρτηση, χώνεψε το ξεχασμένο μου κοινό... Εντάξει κόβω τα ψωνισμένα μου και επανέρχομαι στη πραγματικότητα! Χάθηκα once again (έτσι γιατί ξέρουμε και λίγα αγγλικά ξέρεις εσύ) το ξέρω αλλά δε πρόκειται ούτε να δικαιολογηθώ ούτε αισχύνομαι και ούτε κοκκινίζω! Μπες στο θέμα πρώτα απο ΕΔΩ

Το λοιπόν φίλε μου επιστρέφω με ανάρτηση νούμερο 2 όπως βλέπεις και ήταν καλό το timing (δεύτερο αγγλικό καπάκι να πάθεις πλάκα) καθότι η ανέραστη γεροντοκόρη ξαναχτύπησε προσφάτως!

Θυμόμαστε όλοι οτι είχαμε για διαχειριστή έναν καραγκιόζη που μας έκλεβε; Προηγούμενες αναρτήσεις. Για να σε βάλω στο κλήμα λοιπόν οι φίλοι μας τα ζώα (λοιποί λαμιώτες της πολυκατοικίας) μετά απο ένα χρόνο να βρίζω οτι μας κλέβει και καθόμαστε και το τρώμε απλά κι ατάραχα, και αφού χάθηκαν 2000 λίτρα αποθεματικό (ζημιά 2000 ευρώ με την φετινή τιμή) αποφάσισαν πως πρέπει να τον διώξουν...

Ναι δε ξέρω τι έκανε το άγιο πνεύμα εκείνη τη μέρα μάλλον είχε λίγο ελεύθερο χρόνο και είπε να ρίξει μια μίνι επιφοίτηση. Εγώ αφού έκανα το σταυρό μου και καμιά δεκαριά μετάνιες με δάκρυα χαράς σκέφτηκα οτι τελείωσε το μαρτύριο!

Κούνια που σε κούναγε άμα το πίστεψες κι εσύ μαζί μου, διότι είχαμε κάτι "χρωστούμενα" σε αυτόν απο κάτι παράλογα κοινόχρηστα τα οποία απλά επειδή ήταν καθαρό κλέψιμο αρνήθηκα να πληρώσω. Και ερωτώ ωραία φεύγουμε απο αυτόν με τα υποτιθέμενα χρωστούμενα τι θα γίνει; "Θα δούμε" μου απάντησαν και δε μου άρεσε καθόλου...

Έρχονται τα πρώτα κοινόχρηστα αφού ανέλαβε ένας άνθρωπος απο τη πολυκατοικία και όλα έδειχναν νορμάλ μέχρι το σημείο προηγούμενες οφειλές 210 ευρώ..Τα κλεψιμαίικα!!! Βαράτε βιολιτζήδες!!!

Βρε τραγιά δίποδα εγώ θα σας πληρώσω τη χασούρα σας;;;; Αφού ο άλλος έκλεβε και πήραμε και τα χαρτιά στα χέρια μας και ήταν ξεκάθαρο τι μου ζητάτε να σας πληρώσω; Πέσανε όλοι να λένε και αυτά πρέπει να πληρωθούν και τι να γίνει και αμα δεν θες πρέπει να τα πληρώσεις και μετά να κάνεις δικαστική κίνηση να τα πάρεις πίσω!

Τι να πάρω πίσω τα αρχίδια μου; Αφού στους δικηγόρους θα τα φάω και περισσότερα απο το "χρέος" Έγινε ενας μίνι χαμός μη τα εξηγώ αυτά για να φτάσω στην ανέραστη! Αφού συνεχίζω να πληρώνω τα κοινόχρηστα μου κανονικά βγάζοντας πάντα εκτός τα χρωστούμενα ένα ωραίο μεσημέρι με παίρνει τηλέφωνο ο ιδιοκτήτης...

Είχαν έρθει την προηγούμενη μέρα κοινόχρηστα 410 ευρώ, 200 δικά μου 210 τα γνωστά! Ημέρα πληρωμής μετά απο μερικές μέρες και χτυπάει το τηλέφωνο και μου λέει πως τον ειδοποίησαν οτι χρωσταω 500 ευρώ και υπάρχει θέμα και δε πληρώνω! (πριν τη μέρα πληρωμής αυτά)

Ανάποδο μάτι ο μουσικούλης το κορδελάκι του ράμπο κατά τα γνωστά και έτοιμος να κάνω σαματά!

Μιλώ με τον διαχειριστή και συνειδητοποιώ τι;;;; Ότι όλη την ιστορία την έκανε η ανέραστη που πήγε και είπε σε κάτι θειάδες-ξεδέρφες-μπατζανάκες του ιδιοκτήτη ότι εγώ χρωστάω τα κέρατα μου και ότι άλλο θες! Ζητώ συγγνώμη απο τον διαχειριστή που πήγα να τον γκαζώσω άδικα και του λέω να την συμμαζέψει γιατί δεν την βλέπω καλά! Και για φινάλε οτι αυτός είναι δικός μου λογαριασμός και αφού γράφει την ονοματάρα μου επάνω να μην μπλέκουν άλλους!

Έτσι και το τελειώσαμε...και έρχεται η μέρα που συναντώ την αραχνιασμένη στην είσοδο της πολυκατοικίας! Λέω μουσικούλη αγόρι μου μη χαλάσεις τα νεύρα σου, αλλά έλα που δεν θέλουν και πολύ τα άτιμα να πάρουν μπρος! Κάνω μεταβολή στην πόρτα (εκείνην έφευγε) και της λέω...

"Αααα τώρα που το θυμήθηκα, μην ξανακούσω οτι είπες οτιδήποτε για μένα ή τα κοινόχρηστα ξανά γιατί θα γίνει μεγάλος χαμός, δεν είσαι ούτε διαχειρίστρια ούτε τίποτα τι σε βάλαμε κριτή εδώ μέσα"

Δε πρόλαβα να τελειώσω τη κουβέντα μου και συνέχισε να προχωράει εξω ρίχνοντας μου ένα βλέμμα απαξίωσης! Αυτό ήταν... της γύρισα ενα μεγαλοπρεπές "Αι στο διάλολο μωρη φοράδα ακοινώνητη και μην τυχόν και ακούσω τίποτα άλλο αυτό σου λέω μόνο" Και έτσι έληξε αυτή η χαρούμενη συνάντηση στην είσοδο!

Μα δηλαδή πες μου τι να κάνω! Πες μου! Πως της κάθισε τόσο άσχημα με την πάρτι μου δε ξέρω! Ίσως τελικά όντως να έχω γίνει το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου της αλλά και έτσι να είναι δε θέλω να το μάθω τελικά προτιμώ να μείνω στην άγνοια!!!!

Θα μου λείψουν αυτές οι γλυκές συναντήσεις το μόνο σίγουρο!

Σας φιλώ στα μούτρα για την ώρα και λογικά θα τα ξαναπούμε!!!!