Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Θέλει η αγάμητη να κρυφτεί...

Που να αρχίσω και που να τελειώσω πες μου! Δεν είναι ότι ξαφνικά σταμάτησαν να μου συμβαίνουν οι χίλιες δυο μαλακίες όπως είχα συνηθίσει και δεν ξέρω τι να πω, όχι βέβαια! Ο Δίας εξακολουθεί να γαμιέται κανονικά παρασέρνοντας όλο το δωδεκάθεο σε μία γοητευτική παρτούζα... αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία :p

Απλά έπεσε πολύ ζόρι από ΤΕΙ, από πολυκατοικία, από τα οικονομικά, από τα ερωτικά που μόνο να τα γράψω δεν ήθελα! Βλέπω όμως από την άλλη τα θέλει κάποιων ο οργανισμός τους :p

Λοιπόν! Για να σε βάλω εν συντομία στο θέμα στην πολυκατοικία ανάμεσα στους τόσους "ανθρώπους" υπάρχει και μία γεροντοκόρη καθηγήτρια (μορφωμένη σου λέει...) κλασικού τύπου, χοντρή με το μάτι να πετάει ένα μείγμα κακίας με σνομπισμού (είπαμε είναι καθηγήτρια) και με ένα πατσαβούρι αγκαλιά που παριστάνει τον σκύλο! Τον οποίο είμαι πλέον εκατό τις εκατό σίγουρος ότι το διάλεξε επίσης άσχημο για να βλέπει ότι υπάρχουν και χειρότερα... αν και δεν θα συμφωνήσω!

Αυτή λοιπόν η άξεστη βλαχάρα έχει ένα θέμα! Ένα θέμα γενικό με το οτιδήποτε! Απλά την ενοχλούν τα πάντα. Την έχουμε πιάσει να παίρνει και τις πόρτες με τη σειρά στήνοντας αυτί να δει ποιος κάνει αυτόν τον ψίθυρο σε ώρα κοινής ησυχίας για να του κάνει παρατήρηση!

Μου είχε χτυπήσει φυσικά την πόρτα να μου κάνει παρατήρηση μία φορά στο παρελθόν, εγώ δεν έκανα φασαρία, και της την είπα κιόλας για μία μαλακία παιδικό ρολογάκι που είχε και έκανε τραγουδάκια κάθε μία ώρα που μας έσπαγε τα νεύρα μέσα στη ντάγλα του μεσημεριού! Ε αυτό ήταν με έβαλε στο μάτι η ρουφιάνα και με κάθε ευκαιρία έβγαινε στο διάδρομο και φώναζε διάφορα κάνοντας φυσικά πιο πολλή φασαρία από μένα!

Και περνάω στο κυρίως θέμα, ο σπιτονοικοκύρης μου ένας πολύ καλός άνθρωπος σκοτώθηκε σε ένα τροχαίο όσο ήμουν Δράμα. Καλή του ώρα στεναχωρήθηκα αρκετά με όλο αυτό. Θα μου πεις που κολλάει; Κολλάει στο ότι η αγάμητη Λαμιώτισσα δεν δίστασε να το χρησιμοποιήσει για να κάνει τα δικά της

Έχω γυρίσει Λαμία ακούω μουσική δυνατά να ξεδώσω, δίπλα στο σπίτι του συγχωρημένου δεν μένει κανείς οπότε δεν ενοχλώ την οικογένεια και για μένα η μουσική είναι βάλσαμο για όλα, ώσπου ακούω τη πόρτα να χτυπάει...

Ανοίγω την πόρτα και βλέπω αυτήν με ενδυμασία θαλάσσης και παρεό (ακόμα ξερνάω) και ακολουθεί διάλογος!

Αυτή:(με ύφος πάπας της Ρώμης) Κατανοώ ότι κάνεις πρόβες αλλά ένας άνθρωπος σκοτώθηκε δίπλα και είμαστε όλοι αλαφιασμένοι (κι εσύ το γαϊδούρι βάζεις μουσική)
Εγώ:(κάνω βήμα μπροστά, τα μάτια μου έχουν θολώσει απο τα νεύρα μου) Τι θες να πεις;

Το μάτι έχει γυαλίσει δεν μπορώ να στο περιγράψω απλά πρέπει να με δει κανείς! Αυτή αρχίζει κάτι τύπου μαλακίες να τα γυρίσει και συνεχίζω

Εγώ:Αυτό το πράγμα ήρθες να μου πεις;Ότι δεν νοιάζομαι; Για αυτό το πράγμα χτύπησες την πόρτα μου; Το αν με στεναχωρεί το ξέρω εγώ.

Αυτή:(χεσμεντεν μεν αλλά συνεχίζει με ύφος) Και να και έτσι και η μουσική ενοχλεί

Εγώ: Δεν είναι ώρα κοινής ησυχίας

Αυτή: Ναι άμα συνεχίσεις μετά τις έντεκα θα δεις (το γυρίσαμε τελείως)

Εγώ: Δικό μου πρόβλημα μέχρι πότε θα την έχω

Αυτή: Συνέχισε εσύ και θα δεις (τύπου θα φέρω την αστυνομία είναι το σύστημα της)

Εγώ: Να κάνεις ότι θέλεις αλλά ΠΡΟΣΕΧΕ μην διανοηθείς να χτυπήσεις αυτήν την πόρτα ξανά γιατί θα σε καταγγείλω εγώ! (αυτή λέει κάτι μπερδεμένα και απειλητικά καλά και καλά! Η φωνή μου ακούγεται μέχρι την πλατεία στο μεταξύ, και αυτή αρχίζει να πηγαίνει προς τις σκάλες να ανεβεί στο διαμέρισμα της και εγώ συνεχίζω)

Εγώ: Και δεν είσαι σε θέση να κρίνεις εσύ κανέναν άλλον εδώ μέσα ΤΟ ΑΚΟΥΣΕΣ;;; Δεν έχεις το δικαίωμα να κρίνεις και ειδικά ΕΣΥ!

Αυτή: Καλααααα

Εγώ: ΚΑΛΑΘΙΑ (μπουμ κλείσιμο πόρτας)

Τα καντήλια που έπεσαν μετά δε τα γράφω... Αλλά ορίστε περίπτωση, δεν ντράπηκε η ηλίθια να χρησιμοποιήσει τον θάνατο ενός ανθρώπου προκειμένου να κάνει την μαλακία της. Με σύγχυσε όσο δε πάει, βέβαια σίγουρα άκουσε τα και υπόλοιπα καντήλια που της έριξα και αυτό είναι κάτι το παρηγορητικό όσο να πεις :p

Και έτσι καταλήγουμε για ακόμη μία φορά στα δύο πολύ σωστά συμπεράσματα

Πρώτων "Η αγαμία βλάπτει σοβαρά εσάς και τους γύρω σας"
Δεύτερων "Όσα πανεπιστήμια και να βγάλεις, όσα κωλόχαρτα και να πάρεις άμα είσαι κοινωνικά αμόρφωτος είσαι αμόρφωτος και τέλος!"
Χίλιες φορές αγράμματος αλλά άνθρωπος παρά μορφωμένος και σκατάνθρωπος!

Έτσι γιατί άντε! :p Φιλιά στα μούτρα! Η συνέχεια ΕΔΩ