Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

10+1 Πράγματα που δεν ξέρετε για μένα!

Με προσκάλεσε το Μαρούλι το αγαπητό και παίζω!

1)Είμαι υπερβολικά ευσυγκίνητος! Μπορώ να κλάψω ακόμα και με μία διαφήμιση των 20 δευτερολέπτων (το ότι έχω μια ζωή τα νεύρα μου είναι άλλο καπέλο και δεν με εμποδίζει σε αυτό :p)

2)Φίλησα πρώτη φορά κοριτσάκι στην πρώτη δημοτικού, την Μαιρούλα στα κρυφά πίσω από τις παλιές τουαλέτες του δημοτικού με θεατές τελικά το υπόλοιπο σχολείο! Τη Μαιρούλα την ήξερα από τα νήπια! Θυμάμαι χαρακτηριστικά την γιαγιάκα μου να έχει βγάλει σπυριά όταν της το είπα και με μάλωσε κιόλας γιατί δεν ήξερα τι αρρώστιες κουβαλάει η Μαιρούλα! :p

3)Είχα κάποτε έναν φίλο αυτοκολλητάκι μου που μετά από 5 χρόνια που ήμασταν ΟΛΗ την μέρα μαζί και κάναμε πολλά πράγματα πλέον δεν μιλάμε από μια μαλακία…(δεν θα το αναπτύξω περισσότερο ακόμη με στεναχωρεί)

4)Έχω υπέρτατη αδυναμία στην φουκαριάρα την μάνα μου και θέλω να της μοιάσω γιατί λατρεύω πολλά πράγματα στον χαρακτήρα της

5)

6)Μεγάλωσα με 4 γυναίκες!(Γιαγιά, Μάνα και δυο αδερφάδες μεγαλύτερες από μένα) Αυτό έχει τα καλά του και τα κακά του! Πάντως είμαι ο άντρας του σπιτιού (με ότι συνεπάγεται αυτό) και γουστάρω!

7)Συνεχίζω να είμαι φιλότιμος και δεν πρέπει! Τουλάχιστον τώρα είμαι πιο προσεκτικός αφού έφαγα τα μουτράκια μου αρκετές φορές!

8)Παίζω αρμόνιο, κιθάρα, προσπαθώ λίγο το ακορντεόν και σε λίγο θα πάρω και μπουζούκι! Κατά βάση είμαι αυτοδίδακτος! Τραγουδάω επίσης! Και όλα αυτά ξεκίνησαν από την μάνα! Φιλί!

9)Με έχει τσιμπήσει σαρανταποδαρούσα και πραγματικά ΠΟΝΕΣΕ :p Βέβαια πόνεσε και η κορτιζόνη στο κωλαράκι μετά :p

10)Μου αρέσουν τα μαστορέματα παντός τύπου! Και γενικά πιάνουν τα χέρια μου οτιδήποτε!

10+1)Δεν περίμενα ποτέ να κάνω 24 αναγνώστες! Σας ευχαριστώ όλους ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ! Εύχομαι να αυξάνεστε και να πληθύνεστε!

Προσκαλώ: SKPOUTZAKO,Στράτο,Single mamma,Evi,Ms Colourfull,Korinoskilo,Mata,Palirroia και φυσικά όποιον έχει την ευχαρίστηση να παίξει!

Τρίτη 28 Απριλίου 2009

Σπιτονοικοκυρά και Υδραυλικός!

Λοιπόν Αναγνώστες μου! Ότι είμαι και πολύ τυχερούλης το ξέρουμε ήδη έτσι;;;(παπάρια είσαι είναι η απάντηση που ψάχνεις)

Πριν να φύγω για τις διακοπές του Πάσχα, για την ακρίβεια 5 λεπτά πριν κλείσω το σπίτι να πάω στο σταθμό, έγινε μια μαλακία με το πλυντήριο και αναγκάστηκα να κλείσω ρολόγια για να φύγω...

Επιστρέφω Λαμία και την παίρνω τηλέφωνο (αναγκαστικά άκουσα και την ηλίθια φωνή της) μου λέει ότι θα πάρει τον υδραυλικό να συνεννοηθεί και θα μου πει! Περνάνε 10 λεπτά και.... Τιριρι ριρι ριρι ριρι (Nokia tune)

Σ(σκύλα): Έλα Αχιλλέα... η Ε. είμαι(το ξέρω γαμώ την κοινωνία σου τέτοια υστερική φωνή καμιά καριόλα δεν έχει)
Α: Ναι. Τι έγινε;
Σ: Είπε ότι δεν μπορεί Παρασκευή και Σάββατο οπότε να το κλείσουμε για Δευτέρα
Α: Ε εντάξει θα το κάνουμε Δευτέρα
Σ: Πρωί σε βολεύει;(γιατί; σε ένοιαξε;)
Α: Ναι αλλά το αργότερο μέχρι της δύο μετά έχω δουλειά (του στυλ θυμήσου ρε τούβλο τι είχες κάνει)
Σ: Ναι ναι ναι μόνο αν αλλάξει κάτι να με πάρεις να μου πεις... δεν θέλω να μαλώνω...(όχι ΤΊΠΟΤΑ δεν θα αλλάξει ΔΕΝ θα σε γαμήσω παρ'το απόφαση σε παρακαλώ!)

Δευτέρα πρωί πρωί χτυπάει στις 8 το κουδούνι άνετη... έρχεται και ο μάστορας και ξεκινάμε... Της λέει να πάει να κλείσει από έξω την βάνα και αυτή χάνεται...

Αφού βγαίνω να την ρωτήσω τι στο πούτσο κάνει και αφού της είχα πει να σηκώσει το 5ο καπάκι το μεσαίο για να βρει την βάνα αυτή είχε ανοίξει και τα διπλανά και έχωνε το κεφάλι της μέσα λες και θα έβρισκε σκατά...

Σε κάποια φάση το καταφέρνει να το κλείσει. λέει οκ ο μάστορας πάω να μπώ μέσα στο σπίτι και τον ακούω να τσιρίζει ΚΛΕΙΣΕΕΕΕΕ ΚΛΕΙΣΕΕΕΕΕ! Ναι η ηλίθια παρθένα άνοιξε ξανά την βάνα έτσι για το χαβαλέ ενώ ο άλλος ήδη είχε ξεβιδώσει... λούτσα η κουζίνα και ο υδραυλικός μαζι

Αφού μπήκε μέσα και έκανε τον κινέζο (εγώ δεν ξέρω...δεν είδα...) άρχισε τις μαλακίες... "Ααααα αυτό που θα βάλεις τώρα είναι καλύτερο...(ναι αυτό που θα περισσέψει μπορείς να το βάλεις στον κώλο σου)" και έχω φέρει και χαρτί κουζίνας μαζί μου να μου ζητήσεις άμα χρειαστείς και άλλα τέτοια κουλά

Σε κάποια φάση ο υδραυλικός ήθελε να πάρει αυτό το τσαλί που είναι σαν τρίχες δεν θυμάμαι τώρα ακριβώς! Και την ρωτούσε αν έχει νύχια! και η απάντηση...
"Οχι δεν έχω γιατι θέλουν καθάρισμα και δεν έχω χρόνο!"
ΝΤΑΡΑΤΑΤΑΝ Τι λες βρε ζώον...σοκαρίστηκα! Και πως ξύνεις το μουνί σου όλη την ώρα;;; Ποιο ελεύθερο χρόνο βρε σιχαμερή παρθένα αφού έχεις σπίτια και κάθεσαι;;; Πω τι να της πεις της στερημένης!

Γενικά όμως όπως πολλοί από σας καταλάβατε με γουστάρει ασύστολα :p
Θυμάμαι στις αρχές μέχρι που μαλώσαμε όταν πήγαινα για το νοίκι όλο με κερνούσε καφέδες μου έλεγε κιόλας να πάω και με την κιθάρα καμιά μέρα να της παίξω! Μετά κατάλαβα τι ήθελε να της παίξω...ΧΡΙΣΤΟΥΛΗ ΜΟΥ καλύτερα να το κόψω και να το ταΐσω στα σκυλιά!

Το ότι δεν της κάθομαι την έχει κάνει τούρμπο αλλά πιο πολύ τούρμπο την έχει κάνει ότι κάθομαι σε άλλη! :p

Το μαρούλι είπε θα μου πάρει και πιτζάμες να μην με βλέπει νεγκλιζέ όταν έρχεται και της μπαίνουν ιδέες!:p

Τι να κάνεις αυτά έχει η ζωή! Επανέρχομαι με παιχνιδάκι!!!

Παιχνιδάκι: Τραγούδια που μου αρέσουν και σημαίνουν κάτι για μένα

Με κάλεσε ο θείος SPOYTZAKOS και παίζω!

Αυτό από το πρώτο μου μεθύσι!






Αυτό γιατί έχω κλάψει πολλές φορές ντουέτο με τη Μάνα μου!(καλα δεν είναι μονο αυτό!)Φιλί!




Και αυτό για πολλούς λόγους!




Είναι τόσα πολλά τα αγαπημένα(μουσικός είμαι τι στο καλό :p) που σίγουρα δεν μπορώ να τα βάλω όλα!
Θέλω να προσκαλέσω: Ραπανάκι,Μαρούλι,Σκουλήκι,Κίτσομήτσο,Ιφιγένεια και αραχνούλα!

Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

Ρε τι βόδια υπάρχουν!

Καλησπερες! Πριν προχωρήσω στο «παρασύνθημα» να πω 2 πράγματα να εξηγηθώ!

1)Δεν μου φταίνε τα βόδια, τα τετράποδα συμπαθητικά αυτά ζωάκια, ομιλώ για τα δίποδα βόδια!
2)Κάποτε έβριζα αρκετά, έπειτα κατάλαβα ότι δεν είναι και τόσο όμορφο και το ελάττωσα κατά πολύ! Κάπου κάπου όμως τα ρίχνω τα μπινελίκια μου έτσι γιατί με σκάνε και πρέπει να τα πω! Σήμερα θα τα πω ένα χεράκι οπότε όποιος έχει πρόβλημα με τα αισχρόλογα θα τον παρακαλούσα να μην διαβάσει και να περιμένει το επόμενο ποστ που θα κάνω αφιέρωμα στον Άγιο-Ιωάννη της κλίμακος.
Ευχαριστώ και συνεχίζω!

Κάλιο να μείνει κανείς στον δρόμο παρά να πέσει σε σπιτονοικοκυρά με 5+1 κάλους στον εγκέφαλο! Μυστήριο τρένο ο άνθρωπος και κάποιες φορές τρένο γεμάτο με σκατά!

Το λοιπόν η ιστορία ξεκινά λίγους μήνες πριν που ήρθε να περάσει κλιματιστικό στο κωλόσπιτο (μιλάω για την σπιτονοικοκυρά πάντα). Εκείνη την μέρα συνεννοηθήκαμε να έρθει ο τύπος(τον οποίο χίλιο-παίνεψε) να το περάσει στις 5 και διευκρινίστηκε ότι θα κάνει μια μόνο ώρα.

Εγώ με το μυαλό μου υπολόγισα πως και δύο ώρες να κάνει πάλι προλαβαίνω να πάω για δουλειά! Εκείνη την μέρα ανοίγαμε live σε ένα μαγαζί έξω από την Λαμία οπότε έπρεπε να είμαι στην ώρα μου κτλ κτλ…

Έρχεται λοιπόν ο μάστορας (μουφατζής) και αφήνει τον ανεψιό του αμανάτι να κάνει την δουλειά! Οι ώρες περνούσαν και αυτός ακόμα έφτιαχνε σωληνάκια… Εγώ το έχω το κόλλημα δεν μπορώ ούτε για κατούρημα να πάω αν είναι ο άλλος στο σπίτι πόσο μάλλον να κάνω και μπάνιο και τα σχετικά!

Αφού περνάει η ώρα και κοντεύω να χάσω την δουλειά μου μαζί με την συνεργασία μου γενικά πάω και της λέω ότι πρέπει να διακόψουμε… Που να καταλάβει η σαραντάχρονη παρθένα με τους 5+1 κάλους που όλη μέρα κάθεται και τρώει από τα έτοιμα;;;

Στο κρανίο ο mousikoulis… παίρνω την μάνα μου, την Στέλλα, τον συνεργάτη μου και όποιον άλλον θέλεις και ακούω γνώμες… μου είπαν και για αστυνομία αλλά δεν ήθελα να το πάω μέχρι εκεί! Έλα όμως που η γαμημένη είχε στήσει αυτί της όπως η πουτάνα κώλο και άκουγε τι έλεγα!

Αφού κάνω υπομονή ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ διαστάσεων(είχα χάσει πλέον την δουλειά) και αφού τελείωσε κάποια στιγμή και ο μικρός τα σηκώνει να φύγει και εκεί αρχίζει το show!

Σ(αγαμητη): Πάω αυτά τα εργαλεία να βοηθήσω το παιδί και έρχομαι να καθαρίσω (!!!!!!!)
Α(εγώ): Δεν χρειάζεται να καθαρίσεις τώρα μπορώ και μόνος μου φύγε
Σ: (με υστερική φωνή) Αρκετά σε ανέχτηκα είσαι έτσι αλλιώς και αλλιώτικα (ένα σωρό μαλακίες που αδύνατον να περιγράψω! Ε δεν ήξερε σε ποιον φώναξε…)
Α: Σε ποιον φωνάζεις ρε; μην φωνάζεις μην γίνει της πουτάνας εδώ μέσα! (φυσικά όχι κάλυψα την φωνή της αλλά με άκουσαν στον 6ο και είμαι ημιυπόγειο)
Να μην τα πολυλογώ αφού απείλησε ότι θα με πετάξει έξω και αφού της διευκρίνισα ότι θα πάρει τα αρχίδια μου πακέτο για το σπίτι φωνάξαμε και την αστυνομία…

Άρχισε τα δικά της, της την είπε ο αστυνόμος γιατί εγώ έκανα την καταγγελία άρα εγώ θα μιλήσω(παρ' τα αγάμητη να μην βιάζεσαι έχουμε πει) και αφού εξήγησα έθεσα το ερώτημα στους Αστυνόμους

‘Δεν έχω το κάθε δικαίωμα να ΜΗΝ την θέλω μέσα στο σπίτι ΜΟΥ;;;;’ (γιατί έλεγε και ξαναέλεγε είμαι ιδιοκτήτρια και ενώ της απαντούσα στα αρχίδια μου ότι και αν είσαι εγώ πληρώνω άρα το σπίτι είναι δικό μου τώρα, αυτή εκεί!)

Οι αστυνομικοί συμφώνησαν ότι δεν έχει καμία δουλειά μέσα στο σπίτι και έφυγαν.
Και αυτή έφυγε πετάγοντας κάτι μαλακίες και καλά να με προσβάλει αλλα για ακόμα μια φορά την έγραψα εκεί που δεν πιάνει η μελάνη(δεν το δοκίμασα προσωπικά και έχω αμφιβολίες επ’ αυτού)!

Αυτά πάνω κάτω σχολιάστε και βρίστε ελεύθερα θα συνεχίσω με ποστ του τι έγινε σήμερα που έφερε υδραυλικό αν δω ότι έχετε περιέργεια να μάθετε τι έγινε με την αγαμήτου και απάρτου γωνία.

Τελικά δεν έβρισα πολύ! :) Ματς Μουτς!

Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

Χριστός Ανέστη (για όσους δεν το κατάλαβαν)

Επιστροφή λοιπόν! Το Πάσχα πέρασε καλή περίοδος δεν λέω αλλά πάντα λίγο στενάχωρη!

Πάντως όσο ωραίο και να είναι αυτό που ονομάζουμε «Εξέλιξη» σε κάποια πράγματα δεν κολλάει πώς να το κάνουμε! Μην κοιτάζεις με απορία θα σου εξηγήσω!

Μεγάλη Παρασκευή η μέρα του επιταφίου ανέκαθεν μετά την εκκλησία αρχίζει η περιφορά των επιταφίων όπως παντού φαντάζομαι! Στην Δράμα εκείνη την μέρα εμφανιζόντουσαν δυο φιλαρμονικές μπάντες!

Η μία ακολουθούσε την εκκλησία του Αγίου Νικολάου που είναι στην πλατεία(άρα δεν προλαβαίνει πολλά πολλά) και η δεύτερη ακολουθούσε των Δώδεκα Αποστόλων που είναι κοντά στην γειτονιά μου!

Εγώ με τις μπάντες βρε παιδιά έχω ένα κόλλημα ο μουσικούλης, λιώνω! Και ειδικά με την μελωδία που παίζει εκείνη την μέρα! Πάντα όταν την άκουγα ΝΑ τα δάκρυα!

Φέτος πηγα στην εκκλησία αυτή της γειτονιάς μου με σκοπό να πάω με τον επιτάφιο μέχρι την πλατεία μαζί με την μπάντα!

Παραλίγο να μην πάω καθόλου βασικα στον επιτάφιο λόγω απονεύρωσης που με πέθανε αλλα η μάνα μου με ρωτούσε και με ξαναρωτούσε αν θα έρθω περιμένοντας να πω ναι! (πώς να της πω όχι! Γεια σου ρε μάνα!)

Πάμε λοιπόν στην εκκλησία και… ναι πολύ σωστά η μπάντα ΠΟΥΘΕΝΑ! Α ρε τύχη!!!!! Τι τα θέλεις είχε γίνει και ένα κουλό πέρσι με τις μπάντες και τον βιαστικό Δεσπότη και νατα τώρα!

Και στο φινάλε έψαλαν το Ω γλυκύ μου Έαρ σε μία πραγματική «εκτέλεση»! Τι το αλλάζετε ρε παιδιά;;; ήταν ξεπερασμένο και έπεσε θέση στα τοπ τεν και είπατε να κάνετε αλλαγή μήπως και πουλήσει;;;; Ε όχι! Να που δεν κολλάει η εξέλιξη!

Έχω κι άλλα τέτοια σκηνικά με την χρυσή μου τύχη θα τα αναλύσω στο επόμενο ποστ! (ωχ ναι θα γράψει κι άλλα αυτός :p)

Σε τούτο το σημείο θα πω στο κορινόσκυλο (λατρεμένο ρίξε μια ματιά) ότι δεν έχουμε μόνο ένα νετ καφέ στην «παραλία» μας! Όσο για τον όρο παραλία και ο σχολιασμός αυτού ανάγεται σε ζήλια! (είμαστε άφταστοι αμ πως! :p)

Επίσης θέλω να ευχαριστήσω και τους καινούριους μου αναγνώστες που πολύ θα ήθελα να μου αφήσουν ένα σχολιάκι για να μου δώσουν το παρόν και για να βρω πιο εύκολα το προφίλ τους για να τους ψαχουλέψω!

Αυτά προς το παρών επανέρχομαι!

Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

Καλές Διακοπές!

Γεια σας φίλοι μου! Μεθαύριο φεύγω για Θεσσαλονίκη και έπειτα για Δράμα! (ωωωωω μάνα μου γλυκιάααααα ωωωωω θα ρθω στις 9 :p )

Οπότε μπαίνω να δηλώσω την εξαφάνιση μου διότι Δράμα δεν έχω σύνδεση!

Σας αφήνω το τελευταίο τραγουδάκι που ανέβασα μαζί με τις ευχές μου για καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση!!!!

Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

Είσαι Εθισμένος Στον Καφέ Όταν...

Ανοίγεις την πόρτα πριν ο άλλος χτυπήσει

Κάνεις σκι στην ανηφόρα

Υπνοβατείς και σου κόβουν κλήση

Φοράς μπλουζάκια που λένε "Οι καφεπότες είναι καλοί στο κρεβάτι"

Έχεις να βλεφαρίσεις από την τελευταία έκλειψη σελήνης

Μόλις τελείωσες το όγδοο ζευγάρι κάλτσες χωρίς να ξέρεις να πλέκεις

Αλέθεις τον καφέ στο στόμα σου

Κοιμάσαι με τα μάτια ανοιχτά

Πρέπει να βλέπεις τις ταινίες σε fast forward (και όχι μόνο του Αγγελόπουλου...)

Δε μένεις ακίνητος παρά μόνο κατά τη διάρκεια σεισμού

Κλειδώνεις το συρτάρι και βάζεις το κλειδί μέσα

Την κανάτα του καφέ την καθαρίζεις με τη γλώσσα

Είσαι ο υπάλληλος της χρονιάς στο καφεκοπτείο της γειτονιάς χωρίς να σ' έχουν καν προσλάβει

Μόλις έλιωσες το τρίτο ζευγάρι παπούτσια γι' αυτήν την εβδομάδα

Φτερνίζεσαι με τα μάτια ανοιχτά

Τρως τα νύχια των άλλων

Η νοσοκόμα θέλει παλμογράφο για να σου πάρει το σφυγμό

Το σλόγκαν σου είναι "το ντεκαφεϊνέ είναι χαρμάνι του διαβόλου"

Τρέμεις τόσο πολύ που οι άλλοι σου ζητούν "απλώς να πιάσεις το σέικερ..."

Πληκτρολογείς 60 λέξεις το λεπτό... Με τα πόδια!

Σου χορηγούν κοκαΐνη για ηρεμιστικό

Καρφώνεις το καρφί... και το σφυρί μαζί

Το χερούλι στην κούπα σου έχει φθαρεί

Έγινες μέλος των Ανώνυμων Αλκοολικών για το δωρεάν καφέ και μόνο

Θες να σε υιοθετήσει ο Π. Καφές

Έχεις βάλει υποθήκη το σπίτι σου στο Nescafe

Τρέχεις στο διάδρομο του γυμναστηρίου 50 χιλιόμετρα προτού καταλάβεις ότι δεν είναι στην πρίζα

Ξεχνάς να ξετυλίξεις τις καραμέλες πριν τις φας

Οι άλλοι ζαλίζονται να σε κοιτάνε

Έχεις φθείρει το βερνίκι στο τραπεζάκι του καφέ

Η γλώσσα σου είναι τόσο αναίσθητη που μπερδεύεις τη βενζίνη με τη σοκολάτα

Όταν παθαίνεις ηλεκτροπληξία, κανείς δεν το καταλαβαίνει

Ο στιγμιαίος καφές αργεί πολύυυυυυυυυ..........

Κάνεις ζάπινγκ πιο γρήγορα χωρίς τηλεκοντρόλ

Όταν σου λένε "Μπράβο!", σου βγαίνει αυθόρμητα "Αυτός είναι καφές!"

Τρέχεις τόσο γρήγορα που σπάζεις το φράγμα του ήχου

Τα γενέθλιά σου είναι εθνική εορτή στη Βραζιλία

Θες να αποτεφρωθείς ώστε να περάσεις την αιωνιότητα σε ένα κουτί από καφέ

Θες να μετενσαρκωθείς ως καφετιέρα

Θα' θελες να μείνεις για λίγο σε Τούρκικη φυλακή...

Κοιμάσαι μόνο και μόνο για να ξυπνάς με τη μυρωδιά του καφέ

Προσβάλλεσαι προσωπικά όταν λένε "ρόφημα" και εννοούν τσάι

Τις γάτες σου τις έβγαλες "Γάλα" και "Ζάχαρη"

Μεθάς με απώτερο σκοπό να ξενερώσεις

Μιλάς τέλεια Αραβικά χωρίς μαθήματα

Το θερμός σου είναι με ρόδες

Τα χείλη σου έχουν κολλήσει στη στάση της πόσης

Έβαλες φωτογραφία της κούπας του καφέ σου στο κομοδίνο σου

Ξεπερνάς το λαγουδάκι της Energizer

Βραχυκυκλώνεις τους ανιχνευτές κίνησης

Ούτε καν περιμένεις πλέον να βράσει το νερό

Το τικ σου μετριέται στην κλίμακα Ρίχτερ

Τα τρία καλύτερα πράγματα στη ζωή είναι... καφές πριν, κατά τη διάρκεια και μετά

Η κοπέλα σου φτιάχνει ατμόσφαιρα με χαμηλωμένα φώτα, ρομαντική μουσική και κρύο καφέ και για τους δυο σας

Όταν υποχωρείς, "βάζεις νερό στον καφέ σου"

Βοηθάς το σκύλο σου να κυνηγήσει την ουρά του

Βάζεις τη μασέλα σου τη νύχτα σε καφέ

Ασφαλίζεις την κούπα σου στην Interamerican

Συστήνεις τη σύζυγό σου ως "η σύντροφος του καφέ μου"

Το κουτί των πρώτων βοηθειών σου περιέχει 2 λίτρα καφέ

Κάνεις έργα τέχνης με καλαμάκια

Η μόνη πηγή θρεπτικών συστατικών για σένα είναι τα Canderel

Ο ιδρώτας σου θέλει φιλτράρισμα

Αγοράζεις Jacobs με το βαρέλι και φίλτρα χοντρική

Σε ρωτάν πόσους καφέδες ήπιες και στρογγυλοποιείς στη δεκάδα

Γίνεσαι καφέ απ' το θυμό σου

Νομίζεις ότι ΚΨΜ = Καφές Ψήνεται Μέσα

Τηγανίζεις αυγό στ' αυτιά σου

Βάφτισαν τον παπαγάλο του Λουμίδη σαν εσένα

Βάζεις μπρος το αυτοκίνητο σου με τη φόρα σου όπως μπαίνεις

Ο Βέγγος λέει πως τρέχει σαν εσένα

Βγαίνει κουνημένη η πινακίδα σου στις κάμερες της Τροχαίας

Έχεις τη λέξη "κατακάθι" για κομπλιμέντο...

Το δέρμα σου είναι τόσο καφέ που δε θέλεις solarium

Το νόημα της οικονομίας: Κουτάλι το κουτάλι γεμίζει το ποτήρι

Αυτάααααααα!

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Ο Τυχερούλης

Όταν λέω ότι τραβάω τα ευτράπελα σαν μαγνήτης η φουκαριάρα η μάνα μου, μου λέει:
«Άμα είναι ο άνθρωπος ιδιότροπος όλα σε αυτόν συμβαίνουν» και σκάει στα γέλια! Βλέπετε ένα από τα αγαπημένα μας σπορ είναι να πειραζόμαστε…

Και εγώ σας λέω ότι σήμερα ήμουν στο ΤΕΙ από τις 4 μέχρι τις 7:30 και είχε και σκατόκαιρο και κρύωνα αλλά εντάξει μέχρις εδώ! Αφού τελείωσε το μάθημα βγαίνουμε όλοι με αγωνία να πάρουμε το αστικό να μας γυρίσει στην Λαμία…

Κλασσικά το αστικό κάνει πάνω από εικοσάλεπτο να έρθει (γιατί να βιαστεί άλλωστε; Μήπως έχει να παραλάβει ανθρώπους; Δεν είναι καλύτερα, σου λέει, να μαζευτούν καμιά 60ρια ζωάκια να τα πάμε μια και έξω; Και καλό θα τους κάνουμε που θα τους παστώσουμε έτσι να ζεσταθούν με τέτοιο κρύο τα καημένα…)

Φτάνει επιτέλους το αστικό και έχω φροντίσει να κάτσω μπροστά μπροστά να προλάβω τουλάχιστον να καθίσω πριν αρχίζουν να κάθονται πάνω μου! Κάθομαι και ΤΣΟΥΠ δίπλα μου ένας βρωμιάρης… δεν το λέω έτσι απλά… ανέβλυζε μία μίξη απλυσιάς και χιλιάδων τόνων αρώματος παρέα… (καλύτερα να μην λουζόταν με κολόνιες τα έκανε χειρότερα…)

Αυτόματα μου έρχεται στο μυαλό η τελευταία εμπειρία μου στο λεωφορείο πηγαίνοντας από Δράμα στην Θεσσαλονίκη… Ακόμα πιο υπέροχο αυτό!

Εκεί που ήμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε και χαίρομαι που δεν ήρθε κανένας περίεργος (όπως συνηθίζεται) να καθίσει δίπλα μου σκάει μύτη ένας τετράπαχος (χωρίς παρεξήγηση από τα αφράτα φιλαράκια μου!) μαύρος με μουστάκι. Σαν τούρκος έμοιαζε ένα πράγμα (μα ούτε και αυτό ήταν το συγκλονιστικό)

Έκατσε λοιπόν, όπως ήταν 99,9% σίγουρο, δίπλα μου…(η μάλλον λίγο δίπλα μου και λίγο πάνω μου στη συνέχεια) Ε με το που απόθεσε των τεραστίων διαστάσεων κώλο του στη θέση έγειρε το κεφάλι μπροστά στηριζόμενο πάντα από το παχύ προγούλι ώστε να μην σπάσει και τον λαιμό του (καθώς φαίνεται και ο Αλλάχ είχε προνοήσει για τα δικά του πλάσματα :p) και άρχισε να ροχαλίζει!!! Σε κλάσματα δευτερολέπτου μιλάμε τώρα!

Εγώ μάταια προσπαθούσα να μην ακούω βάζοντας τέρμα την Αλεξίου στα αυτιά μου… Αφού ξεσήκωσε όλο το λεωφορείο με το ροχαλητό του είπε να το κάνει οπτικοακουστικό το θεματάκι… προφανώς επειδή το ροχαλητό ενοχλούσε όλο το λεωφορείο και δεν μπορούσα να το θεωρήσω προσωπική μου γκαντεμιά!

Οπότε για να μπω στην θέση μου ο τούρκος άρχισε να χάνει υγρά… σαλάκια και μυξούλες όλα πάνω στο ΛΕΥΚΟ πουκαμισάκι !
Και εγώ εκεί κολλημένος στο τζάμι επί 2 ώρες για να μην μου έρθει αναγούλα, με το mp3 player στα αυτιά, εγκλωβισμένος από την μέσα μεριά του λεωφορείου, μαζεύοντας βλέμματα συμπόνιας από τους συνταξιδιώτες μου…

Και εντάξει είμαι και εγώ ιδιότροπος, δεν λέω, αλλά αυτά που γίνονται θα πείραζαν τον καθένα! (και με ‘γεια το κουρεματάκι!)

Κυριακή 5 Απριλίου 2009

Η Γαρδένια…

Πηγαίνοντας προς το σπίτι πέρασα έξω από το ανθοπωλείο που περνάω
πάντα! Είδα όλα αυτά τα λουλούδια που τόσο αγαπούσες…

Κάθε φορά που βλέπω λουλούδια σε θυμάμαι, θυμάμαι το πόσο τα αγαπούσες
Με τι φροντίδα τα περιποιόσουν και τους μιλούσες! Ήταν όλα στην σειρά στο μικρό σου μπαλκονάκι μπροστά από την πόρτα του σπιτιού σου! Όλα γεμάτα ζωή μυρωδιές και χρώματα!

Υπήρχαν από όλα τα λουλούδια από μεσημεράκια μέχρι αγιόκλημα αλλά το πιο όμορφο για μένα με την πιο ωραία μυρωδιά ήταν η γαρδένια!

Η γαρδένια στεκόταν σε μια γωνιά πλούσια και καμαρωτή! Θυμάμαι την πρώτη φορά που με μάγεψε και ήθελα να πάω να την μυρίσω και από κοντά!

Εσύ την προστάτεψες μου είπες πως δεν κάνει να την αγγίξω γιατί είναι ευαίσθητη!
Και πράγματι ήταν! Με πήρες από το χέρι και μου έδωσες ένα από τα άνθη της που μόλις είχε πέσει μύριζε πολύ έντονα ακόμα! Και μου είπες την ιστορία της! Σε παρακολούθησα με προσοχή πάντα με μάγευαν τα λόγια σου…

Είχε παζάρι, μου είπες, και ένας έμπορος φεύγοντας μπροστά από το σπίτι όπου πωλούσε τα φυτά του άφησε ένα γλαστράκι με ένα φυτό πολύ μικρό σαν άρρωστο!
Εσύ το πήρες και το φρόντισες με την ίδια αγάπη που φρόντιζες τα υπόλοιπα, με την ίδια αγάπη που φρόντιζες και εμάς… Έτσι αυτό το άρρωστο φυτό έγινε με τον καιρό μια πολύ πλούσια και ψηλή γαρδένια σαν να ανταπέδιδε την αγάπη σου!

Κάθε φορά που θα μυρίσω γαρδένια είναι σαν να κυλάει ο χρόνος πίσω και ξαφνικά βρισκόμαστε στο μπαλκονάκι εσύ να φροντίζεις τα λουλούδια και εγώ μικρός με ένα άνθος στο χέρι να καμαρώνω την γαρδένια!

Ελπίζω να ξέρεις πόσο μου έχεις λείψει γιαγιά δεν σταματώ να σε αγαπάω… εγώ το ζουμπούλι σου…

Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

Bloggers του κόσμου ενωθείτε!

Σας θέλω όλους σαν μια γροθιά! Και τώρα που τράβηξα την προσοχή σας…

Ήρεμα παιδιά μην ταράζεστε δεν έγινε κάτι τρομαχτικό και απάνθρωπο (γίνονται βασικά καθημερινά αλλά μιλώ για κάτι τελείως διαφορετικό!) Εδώ σήμερα θα κάνω μια αναφορά στο super-duper-extra-wow forum που ονομάζεται……

KeepOnBlogging (=συνεχίστε να ιστολογιάζετε από ελεύθερη μετάφραση)

Μέσα σε τούτο δω το forum γίνονται πράγματα και θάματα!

Βασικά…

Είναι ένα μέρος το οποίο μπορεί να φέρει τους bloggers κοντά (το πόσο κοντά ακόμα άγνωστο :P)

Είναι ένα μέρος στο οποίο μπορεί ο καθένας να προβάλει το δικό του blog και να γνωρίσει καινούρια!

Τέλος είναι ένα μέρος άκρως κοινωνικό που μπορείς να γελάσεις να κάνεις το χαβαλέ σου αλλά να ρίξεις και την φιλοσοφία σου βρε αδερφέ άμα το έχεις ανάγκη!

Αυτά και πολλά πολλά ακόμη!

Άμα λοιπόν τα τώρα πια σε έπεισα αγαπητέ αναγνώστη και βαριέσαι να ανέβεις ξανά πάνω στην σελίδα για να μην κουράζεσαι (και γιατί ξέρω τι τεμπελιά σε δέρνει) θα σου ξαναδώσω το link


KeepOnBlogging