Λεφτά υπάρχουν! No2

Καλημέρα φίλε αναγνώστη! Είχαμε μείνει στο οτι έμεινα άφραγκος το Σαββατοκύριακο επειδή το Ταμιευτήριο αποφάσισε να κλείνει νωρίτερα τις Παρασκευές και είχανε και εργασίες! Λύσαξε και η Coula οπότε ορίστε η συνέχεια!

Καλά το τι εργασία κάνανε δεν περιγράφετε! Νέο σύστημα ασφαλείας στις πόρτες! Έχουνε κτίσει έναν προθάλαμο με τζαμαρία, ο οποίος χωρίζεται στην μέση και σε υποχρεώνει να μπαίνεις από την μία και να βγαίνεις απο την άλλη και όχι απο κει που μπήκες με αποτέλεσμα και το προξενιό να χαλάει και τα νεύρα σου μαζί!

Στο μεταξύ περνάς απο 2 πόρτες την φορά! Πατας κουμπάκι να ανοίξει η πρώτη πόρτα, μπαίνεις στον προθάλαμο, περιμένεις να κλείσει να σφραγίσει καλά καλά και μετα πατάς άλλο κουμπάκι για να ανοίξει η δεύτερη! Το τι γίνεται με τα γεροντάκια χαμός δεν θα το αναλύσω!

Το λοιπόν χθες πήγα να κάνω την ανάληψη που δεν πρόλαβα να κάνω την Παρασκευή! Πως με καθοδηγεί το αλάνθαστο ένστικτο μου και πιάνω κουβέντα οτι ευτυχώς θα έρθει η κάρτα να μην σέρνομαι μέχρι εδώ κτλ κτλ Και κάτι μου λέει η υπάλληλος και την ρωτώ αν μπορούμε να δούμε σε τι φάση είναι το θέμα!

Κοιτάει αυτή το κομπιούτερ της και αρχίζει να αναρωτιέται...Δεν μου άρεσε...Μου ξεφουρνίζει οτι η υπάλληλος που μου έκανε την αίτηση για την καινούρια κάρτα δεν έχει συμπληρώσει την καρτέλα πελάτη! Της λέω ας το κάνουμε τώρα! Για κακή μου τύχη δεν είχα το α.φ.μ μου μαζί οπότε το άφησα για σήμερα!

Το απόγευμα όμως με παίρνει η φουκαριάρα η μάνα μου και με πληροφορεί οτι η κάρτα πήγε στην Δράμα στο πατρικό μου και με το όνομα της πάνω και όχι το δικό μου που έτσι είχα πει στην υπάλληλο...

Ρε χαζούλι μουσικούλη πόσες φορές σου έχω πει να μην θεωρείς καμία δουλειά τελειωμένη άμα δεν έχεις τα πάντα στα χέρια σου; Δεν ακούς όμως... Το λοιπόν πάω στο Ταμιευτήριο σήμερα μιας που έχω καναδυο δίωρα κενά διάσπαρτα στο σημερινό 12ωρο πρόγραμμα μου! Με το α.φ.μ παραμάσχαλα εννοείτε!

Μπαίνω μέσα αφού τρακάρω με μερικές γιαγιάδες παίρνω νουμεράκι και είμαι καμία εκατοστή νούμερα μπροστά απο τα υπόλοιπα νούμερα που περιμένανε! Τυχερός όμως μέσα στην ατυχία μου με κοζάρει η υπάλληλος που συνεννοήθηκα την προηγούμενη και μου λέει να πάω κατ' ευθείαν εκεί!

Όχι δεν ένιωσα άσχημα γιατί είχανε κάνει μαλακία και έπρεπε να διορθωθεί, αλλιώς μπορεί να το σκεφτόμουνα να περιμένω την σειρά μου ή να πάω άλλη ώρα διότι ξέρουμε όλοι πολύ καλά πόσο πολύ θα νευρίαζα εγώ βλέποντας να μπαίνει ένας ξεκάρφωτος μέσα και να πηγαίνει στο ταμείο καρφί ενώ εγώ περιμένω μία ώρα!

Της λέω προφανώς η συνάδελφος σας δεν ήταν το μόνο λάθος που έκανε! Της εξηγώ την κατάσταση, με κοίταξε με ένα ύφος του στυλ "τι να κάνω κι εγώ με τις ηλίθιες που έχω για συναδέλφους" με εξυπηρέτησε όμως ταχύτατα και κάναμε και αίτηση απο την αρχή που σημαίνει οτι για ακόμη καμιά δεκαριά μέρες στην καλύτερη θα σέρνομαι πάλι στο ταμιευτήριο για να σηκώνω λεφτά το κέρατο μου το τράγιο!

Και τώρα σας αφήνω να φύγω πάλι για τει, σε αυτό το θαυμάσιο εκπαιδευτικό ίδρυμα!
...
..
.
ΜΠΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ λέμε καμιά μαλακία να περνά η ώρα!

Φιλιά στα μούτρα!